- zna pojęcia: profetyzm, prometeizm, mistycyzm, indywidualizm, teodycea
- wie czym jest: monolog, improwizacja.
Konrad jest osadzony w klasztorze bazylianów w Wilnie zmienionym w carskie więzienie. Oskarżony jest o działanie spiskowe przeciwko carowi.
MAŁA IMPROWIZACJA ukazuje przemianę Konrada w natchnionego poetę i duchowego przywódcę. Bohater ma w sobie twórczą moc i ogromną miłość do ojczyzny, ale czuje się bezradny wobec cierpienia narodu polskiego. W swojej wizji porównuje siebie i naród do orła, symbolu geniuszu, odwagi i wolności. Zagraża mu jednak Kruk, symbol śmierci, zniewolenia i caratu. Wypowiedziana jest o północy na klasztornym korytarzu.
Teodycea to koncepcja filozoficzna i teologiczna, która próbuje pogodzić istnienie zła ze wszechmocnym i dobrym Bogiem. Słowo teodycea pochodzi z greckich słów theós (bóg) i díkē (sprawiedliwość).
"Ja i ojczyzna to jedno" - Konrad w Wielkiej improwizacji.
Karta pracy A. Kunikowskiej:
Monolog Konrada w wykonaniu Gustawa Holubka:
Tekst Wielkiej improwizacji
Podczas Wielkiej improwizacji Konrad jest sam w celi klasztoru ojców bazylianów, później dołączają do niego byty nieśmiertelne. Wspina się po stopniach pychy, bluźnierstwa:
POLECENIA:
SCENA 2 - Praca w grupach:
a) Co Konrad mówi o sobie i swojej twórczości?
b) Jaki jest stosunek Konrada do Boga?
c) Jak Konrad pojmuje naród?
d) W jakim stanie emocjonalnym jest główny bohater? Co zdradza język postaci?
e) Jaka jest rola bytów nieśmiertelnych w Wielkiej improwizacji?
f.) Czego żada Konrad?
Na podstawie Wielkiej improwizacji przedstaw stosunek Konrada do ludzi i Boga.
Scharakteryzuj go jako twórcę i czującą, nadwrażliwą jednostkę. (tabela)
Przykładowe odpowiedzi:
Co Konrad mówi o sobie i swojej twórczości?
Konrad czuje frustrację z powodu niezrozumienia i trudności w wyrażeniu swoich myśli. Postrzega poezję jako sferę dostępną jedynie dla Boga, natury i siebie, bo widzi się równym Bogu. Uważa, że jego twórcza moc pochodzi z tego samego źródła co moc boska. Poezję traktuje jak swoje dzieci, które zapewniają mu nieśmiertelność.
Jaki jest stosunek Konrada do Boga?
"Kłamca, kto Ciebie nazywał miłością,
Ty jesteś tylko mądrością."
Ma wobec Boga postawę buntu i sprzeciwu. Wyznaje: "Ja chcę mieć władzę jaką Ty posiadasz, Ja chcę duszami władać, jak Ty nimi władasz." Zarzuca Bogu, że źle rzadzi światem, nie jest miłością, a jedynie mądrością. Sprzeciwia się Mu i obwinia go za cierpienie niewinnego narodu.
Jak Konrad pojmuje naród?
"Ja i ojczyzna to jedno.
Nazywam się Milijon - bo za milijony
Kocham i cierpię katusze."
Traktuje naród jako wspólnotę, z którą się utożsamia i za którą cierpi. Uważa się za dobroczyńce narodu. Konrad jest przekonany, że może lepiej pokierować losami świata.
"Chcę go dzwignąć uszczęśliwić,
Chcę nim cały świat zadziwić."
Co Konrad twierdzi na temat życia i świata?
Konrada żąda wolności i sprawiedliwości. Pragnie uwolnić Polskę spod rządów cara. Boleje nad losami ojczyzny, a także zagubieniem moralnym i utratą nadziei polskiego społeczeństwa.
W jakim stanie emocjonalnym jest główny bohater? Co zdradza język postaci?
Jest samotny, nierozumiany, ma poczucie wielkiej krzywdy i siły. Rodzi się w nim bunt wobec Boga i losu. Oskarża, szydzi i bluźni. Konrada można nazwać polskim Prometeuszem, ponieważ jest wielkim patriotą, który pragnie wolności dla swojego kraju. Jest gotowy poświęcić się dla ludzi. Kieruje się sercem, jest szlachetnym buntownikiem o wolność swojego narodu i świata. Jak prometeusz sprzeciwia się Bogu w imię dobra ludzkości.
Jaka jest rola sił nadprzyrodzonych w Wielkiej improwizacji?
Po prawej stronie Konrada stoją siły dobra, jasności. Aniołowie pragną pomóc Konradowi uratować duszę, nawrócić go na drogę wiary. I doprowadzić do zbawienia.
Po lewej stronie bohatera stoją przedstawiciele zła, chaosu i grzechu - diabły. Symbolizuja pokusy, a także niebezpieczeństwo moralnej zguby.
Podział na lewą i prawą stronę ma głębsze znaczenie symboliczne, nawiązujące do dualizmu moralnego i duchowego obecnego w wielu kulturach i religiach.
1. W pieśni zemsty jest wallenrodycznym wampirem.
2. W Małej Improwizacji to prorok spoglądający w przyszłość.
3. W Wielkiej Improwizacji przemawia jako poeta - kreator stawiający się na równi z Bogiem.
https://zsbi.pl/wp-content/uploads/2021/03/2TD_Scenariusz_jez_pol.pdf
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz