(Scena V, w. 5–24)
Ksiądz Piotr jest bernardynem, zakonnikiem, patriotą i prorokiem. Jest postacią tragiczną, pełną pokory i miłości do ojczyzny.
Widzenie ks. Piotra to najbardziej profetyczny fragment w III cz. Dziadów. Ukazuje dzieje Polski jako część Boskiego planu (prowidencjalizm). Historia narodu przypomina los Chrystusa – męczeństwo na krzyżu prowadzi do zmartwychwstania i odzyskania wolności. Polska ma pełnić rolę Chrystusa narodów, co wpisuje się w ideę mesjanizmu.
Mesjanizm:
1.Mesjanizm oznacza wiarę w dziejowe posłannictwo narodu polskiego oraz nadejście przywódcy, który ustanowi nowy system wartości i zwalczy zło na świecie.
2.„Pomazaniec Boży” identyfikuje się z Bogiem, przechodząc duchową przemianę, której celem jest wyzwolenie od życia doczesnego i osiągnięcie nieśmiertelności.
3.Z mesjanizmem wiąże się odnowa religijna, wizja pokonania zła moralnego oraz oczekiwanie Królestwa Bożego na ziemi, przy jednoczesnej krytyce Kościoła instytucjonalnego.
4. Mesjanizm wywarł istotny wpływ na twórczość polskich romantyków, którzy interpretowali go w różny sposób, z Mickiewiczem jako jego najwierniejszym wyznawcą.
Widzenie ks. Piotra a koncepcja mesjanistyczna:
1.Analogia cierpienia: Cierpienie Chrystusa porównane do cierpienia narodu polskiego.
2.Dramat młodego pokolenia: Młodzi Polacy, jak dzieci skazane przez Heroda, cierpią beznadziejną sytuację.
3.Konsekwencje zesłania: Sybir oznacza powolne umieranie fizyczne i duchowe.
4.Proroctwo o zbawcy: Nadzieja na narodowe zmartwychwstanie dzięki dziecięciu, które przeżyło.
5.Symbol Golgoty: Naród jako umęczony Chrystus, z sugestią zmartwychwstania.
6.Optymistyczna zapowiedź: Zbawiciel narodu, „czterdzieści i cztery”, przyniesie nową erę.
7.Krytyka Europy: Obojętność wobec polskich dążeń niepodległościowych.
Pomoce dydaktyczne, karty pracy:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz